ความยากของการเรียนรู้ในเรื่องของ “คน” พูดถึงกว้างขวางมาก เพราะยิ่งศึกษายิ่งปวดหัว ไม่ใช่เพียงแค่ “คน” เป็นสิ่งที่ซับซ้อนเพียงอย่างเดียว แต่เรื่องของคนไม่มีคำตอบตายตัว ต่างคนก็ต่างเสนอแนวคิดที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง คำศัพท์ในวงวิชาการก็เริ่มห่างไกลจากชีวิตจริง ยิ่งอ่านก็ว่ายากแล้ว ยิ่งแปลความหมายก็ยิ่งยากอีก อ่าน 5 รอบก็ยังไม่เข้าใจ
ถ้าไม่เชื่อลองพูดคำว่า “การศึกษามนุษย์” แค่นี้ก็นึกถึงกันไปไหนต่อไหน จับต้นชนปลายไม่ค่อยถูก ถ้างั้น ลองเพิ่มอีกคำเป็น “การศึกษาด้านทรัพยากรมนุษย์” …เอาล่ะ หลายคนเริ่มเกาหัว ว่ามันคืออะไร (วะ)
เดี๋ยวนี้ ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายเริ่มแยกออกมาเป็น “การศึกษาการจัดการทรัพยากรมนุษย์” และเพิ่มอีกเป็น “การจัดการและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์” ซึ่งต่างจาก “การพัฒนามนุษย์” ซึ่งนิยามเกี่ยวกับการพัฒนาระดับชาติ เพียงแค่นี้ก็เป็นเหตุผลง่ายมากที่เราจะ ปาหนังสือทิ้ง แล้วเปิดทีวีดูละครต่อเสียดีกว่า !!
With the AIM เริ่มตั้งคำถามอย่างจริงจัง แบบง่าย ๆ ว่า “ทำไมเราต้องทำให้มันยาก (วะ)” และเป็นที่มาของภาษาง่าย ๆ ชิล ๆ ที่อาจขัดใจนักวิชาการ (ก็ต้องขออภัย ณ ที่นี้) ด้วยความจริงใจแอนด์จริงจังมาก ว่า เราน่าจะทำเรื่องยากให้ง่ายขึ้นได้ แบบ Make it simple สุดๆ แต่ Simple ก็คงยังไม่พอ ต้องเข้าถึงด้วย เลยเป็นที่มาของคอนเซ็ป
“Happy people, Happy workplace,
WE MAKE IT REACHABLE”
เหมือนวางขนมไว้กลางห้อง ล่อให้คนมาหยิบ หวังว่าคนกินจะติดกับดัก อร่อยจนวางไม่ลง
ท้ายนี้ ขอขอบคุณอาจารย์ทั้งหลายที่ประสาทวิชาต่างๆ และให้โอกาสได้เข้าไปในบริษัทมากมาย รวมถึงแนะแนวทางให้เรียนต่อปริญญาเอกด้านทรัพยากรมนุษย์ เพื่อมีวิชามาปรุงแจกด้วยรสชาติหลากหลาย และต้องขออภัยนักวิชาการทุกท่าน หากมีภาษาที่ขัดใจหรือเนื้อหาบางอย่างที่ยังไม่ครอบคลุม ด้วยความรู้ที่มีจำนวนมหาศาล With the AIM ยินดีเรียนรู้เพิ่มเติมเพื่อพัฒนาต่อไป
A.R.M.